Definicja gry 1x1, która stanowi punkt wyjścia do dalszych charakterystyk. "Gra 1x1 obejmuje działania dwóch zawodników, gdy atakujący z piłką stara się wyminąć broniącego celem wykonania podania, strzału lub też kontynuacji dryblingu".
- Znaczenie gry 1x1 w defensywie
Zaprezentujemy znaczenie gry 1x1 z punktu widzenia i jak to postrzega obrońca.
Zgodnie ze współczesną tendencją, obrona bazuje przede wszystkim (nie wyłącznie) na działaniach strefowych w fazie gry bez piłki. zawodnicy przesuwając zespołowo w jej kierunku, starają się możliwie często stworzyć sytuację przewagi liczebnej nad atakującymi i zaatakować w przewadze 2x1, 3x2 lub nawet 3x1. W praktyce jednak zawodnik z piłką stara się unikać takich sytuacji, co powoduje, że w meczach – podwajania, a szczególnie potrajania występują stosunkowo rzadko. Co innego gra 1x1. Pojedynki obrońcy z atakującym występują teoretycznie na każdej wysokości i szerokości boiska, choć dokładne obserwacje analityków pozwalają stwierdzić, że najczęściej dochodzi do nich w okolicach linii środkowej boiska i na połowie drużyny broniącej. Jest to zgodne z założeniem większości, jeżeli nie wszystkich trenerów, by na własnej połowie, szczególnie w okolicach pola karnego, unikać gry 1x1 z obrońcami. Podstawą każdego systemu, czy sposobu organizacji gry obronnej jest zachowanie zawodnika w sytuacji 1x1. Poziom gry obronnej zespołu jest taki, jak indywidualny poziom umiejętności gry w obronie każdego zawodnika.
2. Podział gry 1x1 w obronie
Podział gry 1x1 w obronie jest analogiczny do występującego podczas gry w ataku.
Podział gry 1x1 ze względu na układ atakujący-broniący.
3. Frontalne 1x1 – twarzami do siebie
Gra 1x1 tego typu może występować zarówno na skrzydle, jak i w centrum boiska(rys 2). Ze względu na odległość dzielącą atakującego i obrońcę, frontalną grę 1x1 można podzielić również na bliską i daleką(rys 3). W praktyce, ze względu na kompaktowe ustawienie większości zespołów, frontalnie 1x1 w centrum pola, gdzie odległość między atakującymi a obrońcą jest duża – właściwie nie występuje.
rys.2 Gra 1x1 w środku i na skrzydle
rys. 3 Bliska i daleka odległość w grze 1x1
3.1. Ustawienie obrońcy w stosunku do atakującego
Początkujący gracze mają tendencję do ustawiania się przodem w stosunku do atakującego z nogami wyprostowanymi w stawach kolanowych.
Opisywane wyżej ustawienie ciała jest mało dynamiczne. Zawodnik chcąc wykonać ruch musi najpierw uruchomić stawy skokowy i kolanowy, tzn. ugiąć je, by móc wygenerować siłę odbicia. To z kolei zawsze kosztuje ułamek sekundy – ułamek, który często decyduje o tym, czy obrońca będzie skuteczny, czy też nie. Ustawienie na wprost w rozkroku nie jest korzystne również z innych powodów. Po pierwsze, nie daje możliwości dynamicznego zwrotu, gdyż środek ciężkości znajduje się dokładnie między nogami. Chcąc wykonać ruch, obrońca musi (oprócz ugięcia kolan) również wychylić się w jedną ze stron, a to także spowalnia działanie. Rozwiązaniem jest tzw. ustawienie bokserskie, czyli wykroczno-zakroczne(rys. 5).
Rys. 4 niewłaściwa postawa obrońcy w stosunku do atakującego
Rys.5 prawidłowa postawa obrońcy w stosunku do atakującego
CDN ....................